BALLADA MASOCHISTY 

Długim biczem rzemiennym, 
w grube supły wiązanym 
sprawiam sobie niezmiennie 
straszne cięgi co rano. 
Puchną pręgi jak węże i sinieją boleśnie
tryska krew, na kafelki w łazience. 
La, la, lala, lala, lalala, la, la 

Starym drutem kolczastym, 
zardzewiałym i tępym 
zrywam bandaż i plaster, 
szarpię ciało na strzępy. 
Przeokropny to widok, 
włos na głowie powstaje, 
co za ból, już gangrena się wdaje! 
La, la, lala, lala, lalala, la, la 

Na wiedeńskim serniku 
mam kolonię wirusów 
strasznych chorób bez liku: 
dżumy, świnki, tyfusu. 
W potłuczoną strzykawkę 
łyżkę tego nakładę, 
szybki ruch i wstrzykuję to w ........zadek! 
La, la, lala, lala, lalala, la, la 
Szybki ruch i wstrzykuję to w zadekcudownie! 

Z tego bólu podnietę 
jak ze źródła dziś czerpię 
żeby zostać poetą 
trzeba wiele wycierpieć. 
Maczam pióro w krwi ściętej, 
która broczy z mej pięty, 
piszę tekst nowej polskiej piosenki. 
La, la, lala, lala, lalala, la, la